Aandachtig aanraken
Onlangs werden wij benaderd door DansBrabant om deel te nemen aan een bijzonder project van The 100Hands. Dit jonge gezelschap onderzoekt met hun nieuwste online project DIT (Digitaal Intiem Theater voor thuis) de waarde van de fysieke live ontmoeting met jezelf, de ander en de omgeving. Hoe kan digitaal theater de intimiteit van de live-ontmoeting oproepen. DIT begeleidt één op één je aandacht naar waar je op dat moment fysiek bent, naar de sensaties in je lichaam, naar de betekenis die je daaraan geeft, en hoe emotie en de behoefte om wel of juist niet te handelen opkomen en veranderen.
DansBrabant nodigde Atelier voor Aandacht uit om mee te doen aan de voorstelling. Is er herkenning en aansluiting bij wat wij in het atelier doen? Uiteraard gingen we graag in om dit verzoek.
Ad de Wolf en Juriaan Achthoven bezochten de voorstelling en kwamen ieder met eigen ervaringen terug.
Ad:
“Een intieme en veilige ontmoeting met een begeleider die mijn tastzin blootlegt. Met rustige stem en muziek word ik geprikkeld om aandachtig mijn handen en directe omgeving te verkennen door voelen. Na een geconcentreerde zitoefening word ik uitgenodigd om door contact met een deur bewust te worden van een groter deel van mijn lichaam. Met name de oefening met mijn hoofd gaat me ongemakkelijk af, lastig om t hoofd te laten voelen. Het derde deel van de huid als herinnering aan de ander, omhuld in een deken of bij mij slaapzak, voelt als een abrupte overgang. In plaats van fysieke gewaarwording wordt er een beroep gedaan op gedachte, herinnering aan een persoon. Wellicht ligt t aan mij maar bij dit derde deel haakte ik af. Ik kreeg geen contact met de huid als herinnering”.
Juriaan:
“Het laatste deel was voor mij juist het mooiste deel. In de opbouw van intimiteit, sensibiliteit en bewegingsvrijheid ben ik tot een punt gekomen waarop ik de verteller zodanig vertrouw, dat ik niet twee keer hoef na te denken vooraleer ik mijn kleren uittrek. Intiemer, kwetsbaarder, naakter wordt het niet. Het scheelt misschien dat ik alleen woon en werkelijk kan doen en laten wat ik wil, zonder dat iemand me stoort. Eenmaal in mijn deken gewikkeld, zachtjes in beweging, heb ik een grootse tijd gehad met Athene zelf in mijn woonkamer. Een mooi vrouwenlichaam, een wit gewaad, een helm op haar hoofd. In mijn verbeelding verschijnt zij als symbool voor wijsheid, schoonheid en moederliefde. En haar verschijning heeft zodanig indruk op mij gemaakt, dat ik haar vandaag – 3 dagen later – nog steeds aanroep en haar krachten herbeleef. Veel dank daarvoor!”
De voorstelling van DIT was bijzonder, goed vormgegeven en uitnodigend. Een fijne instructie om bewust te leren voelen.
Deze voorstelling vraagt om verdere verbreding en verdieping.
Vanuit het Atelier voor Aandacht gaan we graag met The 100Hands in gesprek over hun vervolg en onze mogelijke samenwerking. Heb jij ideeën of suggesties? Wij horen ze graag!